DEEP PURPLE

Zoals elke band, gold ook voor Deep Purple dat de touractiviteiten de afgelopen tijd stilgelegd werden. Het gaf de band een mooie gelegenheid om in alle ontspannenheid een tussendoortje te fabriceren, die hier het levenslicht ziet. De plaat bevat twaalf nummers, die variëren van de rock ‘n’ roll van Rockin' Pneumonia And The Boogie Woogie Flu, dat ook op een van de Ian Gillan & The Javelins-platen had kunnen staan, tot het Love-nummer 7 And 7 Is, dat hier wel erg fijn gebracht wordt. Het geeft de variatie van de plaat aan. Ook met Oh Well komt de band goed voor de dag, net als met Jenny Take A Ride van Mitch Ryder of Louis Jordans Let The Good Times Roll. Onverwacht spreekt Shape Of Things mij minder aan en Little Feat’s Dixie Chicken is wat mij betreft gewoon mislukt, iets wat gelukkig verderop weer goedgemaakt wordt door een leuke versie van Johnny Hortons The Battle Of New Orleans dat de Britten waarschijnlijk kenden van Lonnie Donegan, maar zeker ook met Bob Segers Lucifer. Ook met Creams White Room is weinig mis en hierin laat Steve Morse nog eens horen dat hij echt een alleskunner is. Het afsluitende Caught In The Act is een samensmelting van verschillende klassiekers, waarin o.a. Booker T, The Allman Brothers en Led Zeppelin voorbijkomen. Het sluit een prettig tussendoortje fijn af.