Brahms werd in de negentiende eeuw beschouwd als het volgende genie dat de muziek na Beethoven naar een nieuw niveau zou gaan tillen. Of hij dat ook echt heeft gedaan mag iedereen voor zich bepalen, wat mij betreft doet het er niet toe. Het gaat alleen maar om wat en componist maakt. Brahms dus, behoeft verder geen introductie. De strijkkwartetten, Beethovens eeuwige specialiteit, zijn even virtuoos als sensitief, maar vooral de kwintetten, we horen hier nummer twee, dringen met hun toegevoegde altviool direct door in het diepste van de romantische ziel. Wat natuurlijk meehelpt is dat het Dudok Quartet Amsterdam zich heerlijk uitleeft op hetzelfde type onomwonden darmsnaren als Brahms ook gebruikte en speelt zoals ze dat in zijn tijd deden. Maakt dat wat uit? Een wereld aan expressie ontvouwt zich voor de luisteraar.
Tracks
Disc 1
1. 1. Allegro
2. 2. Romanze: Poco Adagio
3. 3. Allegretto Molto Moderato E Comodo - Un Poco Più Animato
