Wie nog steeds een plaat van Rod Stewart verwacht, zoals hij ze vijftig jaar geleden maakte, komt opnieuw bedrogen uit. Rod is namelijk wat ouder en springt niet meer zo vrolijk en vrij in het rond als ten tijde van Atlantic Crossing of Blondes Have More Fun. Toch is het te makkelijk om Stewart aan de kant te schuiven, aangezien hij nog steeds prettige muziek maakt. Oké, hij speelt wat meer op zeker en ruig is het al lang niet meer, maar die stem… Je zou willen dat je met 76 jaar nog zo zou kunnen zingen als Stewart. Inhoudelijk krijgen we negen eigen stukken en drie van anderen, waarvan These Are My People van Johnny Cash en Some Kind Of Wonderful in het oog springen. Born To Boogie is opgedragen aan T Rex voorman Marc Bolan. Stewart laat horen nog niet versleten te zijn. Ik zet het vrolijke en springerige One More Tme nog eens op. Leuk hoor!