Opgenomen in Engeland en in 1974 verschenen is dit zo langzamerhand één van de laatste heilige reggaegralen die het nooit tot een latere rerelease schopte. Dat kan ermee te maken hebben dat Hudson, the Dark Prince of Reggae, breder dan breed dacht en zijn tijd ver vooruit was. Ga maar na: zijn Pick a Dub, uit hetzelfde jaar, wordt algemeen beschouwd als het allereerste concept dub-album ooit. Op Flesh of… slaat hij een zeer persoonlijke toon aan, waarin nyabinghi net zo makkelijk samengaat met spookachtige geluidseffecten en gitaren die zijn geleend van het type funk waar in de VS de zwarte activisten patent op hadden. Echte rootsreggaedub is er ook, met telkens een twist, maar het opvallendst zijn wat mij betreft de teksten, waarin zijn keizerlijke hoogheid schittert door afwezigheid. Reggae nam in het kielzog van Marley een andere afslag, de tijd is gekomen om verloren terrein terug te winnen. Begin hier maar mee. Puur geniaal.