Het origineel verscheen 42 jaar geleden, in 1979 en was direct een mijlpaal: een album wat alle invloeden en toenmalige crises, chaos in zich geabsorbeerd had en op geheel eigen, originele wijze in n nieuwe vorm gegoten was. Postpunk was geboren.
Productie werd het extra bandlid; met vooraanstaande namen als Joe Meek, Phil Spector, George Martin, Martin Hannett en de producer waar Mark Stewart, voorman van the Pop Group veelvuldig mee zou werken; Adrian Sherwood. Y werd geproduceerd door Dennis Blackbeard Bovell, een activistische soundsystem eigenaar die herhaaldelijk in de bak belandde voor de raves die hij organiseerde. Stewart met zijn uitgesproken sterke politieke uitingsvormen kon zich goed in de persoon Bovell vinden; samenwerking was geboren, Y het resultaat. Nu is daar de “Dennis Bovell Dub Version” treatment. Het origineel krijgt een weldadig verkwikkende meeslepende bewerking anno nu...het gehele scala aan productionele experimenteerdrift wat Bovell zich de afgelopen veertig jaar heeft eigen gemaakt tovert hij nu uit je speakers. je wordt heen en weer geslingerd van 79 naar de dag van vandaag en weer…… De vocalen van Stewart klinken nog effectiever want het lijkt of Stewart voortdurend over je schouder mee-zingt, steunt, kreunt, mompelt en hijgt; wij zijn zijn publiek en aan zn boodschap is geen ontkomen aan.