Voorheen The Neal Morse Band heet tegenwoordig NMB om aan te geven dat de band moderner en vooral puntiger is geworden, precies wat de luisteraar nodig heeft in deze getroebleerde tijden. De schrik slaat je als fan om het proghart want die houdt helemaal niet van puntig maar vooral van lang en liefst langdradig. Iets waar Neal Morse altijd patent op heeft gehad. Gelukkig wordt de progsoep niet zo heet geluisterd enzovoorts want wat puntig is voor de NMB is van gemiddelde lengte voor andere bands. Dus staan er op schijf 1 van deze dubbelaar (puntig, maar wel weer twee cds fabriceren, ha!) de kortere nummers die soms toch meer dan zeven minuten duren. En die klinken best heel aardig en gevarieerd, waarbij de andere bandleden, met name gitarist en zanger Eric Gillette, toetsenist en zanger Bill Hubauer en bassist Randy George wat meer ruimte krijgen dan gebruikelijk is (uiteraard geruggesteund door het betere beukwerk van de onvermijdelijke Mike Portnoy). Maar toch zal de progger onweerstaanbaar worden aangetrokken door schijf 2 waar maar twee songs op staan, epics dus, een van 20 en die andere van meer dan 30 minuten. Vooral die laatste, Beyond The Years, heeft een stuk meer impact dan eerdere heldendichten van vriend Morse en nodigen uit tot steeds maar weer luisteren. Ofwel, ook met Innocence & Danger zit de progliefhebber toch weer meer dan goed.