Recensie
Sinds hun debuut in 2019 maakte Sault netjes twee LP’s per jaar, en met hun eerste release van 2021 zitten ze ook nu nog redelijk op schema. Na het mysterie over hun identiteit mogen ze nog steeds graag een beetje in de luwte blijven over hun bedoelingen, maar voorlopig blijven hun albums nog steevast zeer de moeite waard. Zo ook Nine, een album dat slechts 99 dagen beschikbaar zal zijn, dus enige spoed is geboden. Basis zijn dit keer kinderliedjes, waarbij veelvuldig repeterende chants-achtige versjes worden gezongen. Begeleidt door strakke beats heeft dat een bezwerend effect, en wordt in een song als Fear eerder een dreigend beeld geschapen, dan dat van een vrolijk zingende kleuterklas. Bitter Streets is één van de weinige nummers met een wat meer traditionelere inslag, prachtig gezongen door Cleo Sol, hoewel er als vanouds geen credits gedeeld worden. In Mike’s Story is er ook enige aandacht voor spoken word, met het bloedstollende verhaal van Michael Ofo over de dood van zijn vader. Geen lichte kost, ondanks de verpakking van vrolijke kinderliedjes, maar dat is juist de kracht van Sault. Onverwacht, verontrustend en zeer indrukwekkend.
