LORDE

De Nieuw-Zeelandse muzikante Lorde was 16 toen ze in 2013 opdook met de single Royals en haar debuutalbum Pure Heroine en liet horen dat ze haar leeftijdsgenoten in muzikaal opzicht ver vooruit was. Pure Heroine was een prima album, maar het in 2017 uitgebrachte Melodrama was nog veel beter en moet worden geschaard onder de beste popalbums van het afgelopen decennium. Melodrama ontleende een deel van zijn kracht aan de productie van de destijds nog veel minder bekende Jack Antonoff, die momenteel uitsluitend werkt met de groten der aarde. Ook Solar Power werd geproduceerd door Jack Antonoff die een flinke vinger in de pap had op het album en het niet alleen inkleurde, maar ook nog eens meeschreef aan de meeste songs. De muziek van Lorde klonk in het verleden vaak melancholisch, maar Solar Power laat ook de zonnige kant van de Nieuw-Zeelandse muzikante zien. Het leunt hier en daar wat aan tegen de laatste twee albums van Taylor Swift, die ook door Jack Antonoff werden geproduceerd, maar Lorde heeft ook absoluut haar eigen geluid behouden, al is het maar vanwege haar karakteristieke stem. Lorde maakt nog steeds lekker in het gehoor liggende pop, maar het is pop met diepgang. Daar had ze een jaar of acht geleden nog het alleenrecht op, maar momenteel is de concurrentie moordend. Met Solar Power laat Lorde echter horen dat ze de concurrentie nog steeds aan kan. Goed dat ze terug is.