CROWELL, RODNEY

Singer-songwriter Rodney Crowell loopt al jaren mee in het muzikale grensgebied tussen country, countryrock en Americana. Vaak spreekzingt hij en soms geeft hij een knipoogje richting meer indie-country. Meer dan twintig albums verder, presenteert hij op zijn nieuwe album Triage wederom een staalkaart van zijn muziek. Kenners en liefhebbers zullen niet echt veel nieuwigheden horen. Dat willen ze waarschijnlijk ook liever niet, want ze houden van Crowell’s zeer herkenbare geluid. Verrassend is wél de trombonesolo op Something Has To Change. Triage is -Net zoals het prachtige album Fate‘s Right Hand (2003) is Triage een mooi muzikaal instapmodelletje. Crowell blijkt nog steeds een doorgewinterde liedjessmid en een gelouterde vakman, dus Triage klinkt als een klok. Verhalen vertellen kan hij als de beste, daarom past het spreek-zingen hem zo goed. Opvallend is daarbij Hymn 43, waarin hij stemmig aangeeft niet ongevoelig te zijn voor de verworvenheden van religie. Hoewel Crowell op Triage regelmatig ruimte maakt voor een lekkere gitaarrif, klinkt Crowell op Triage beheerst en ingetogen. Zoals altijd.