ADAMS, RYAN

Nu de gemoederen na de ophef over seksueel wangedrag weer enigszins tot bedaren zijn gekomen, kan Ryan Adams zich weer richten op waar hij goed in is: mooie muziek maken. De eerste release die hierop volgde, het vorig jaar verschenen album Wednesdays, was sober van opzet en nogal donker en zwaarmoedig te noemen. Maar op het eerder opgenomen maar uitgestelde Big Colors gooit Adams alle schroom van zich af en stapt hij uit de schaduw. Met dromerige liedjes als Big Colors en It’s So Quiet, It’s Loud en het hypnotiserende Do Not Disturb, maar ook nummers als Manchester en Showtime die een licht en warm geluid laten horen. Een kleurrijk album dus, zoals de muzikant het zelf ook poëtisch omschrijft: “It’s a cliché inside a watercolor painting of neon blue smoke rising up off summer streets in the night.” Zowel Wednesdays als Big Colors zijn onderdeel van een trilogie, samen met het dubbelalbum Chris dat nog uit moet komen. Ik ben benieuwd welke kant Adams op de afsluiter van de trilogie van zich laat horen.