Zelf noemen ze zich “de AC/DC van de hardcore”. Niet die hardcore waar gabbers in Maaskantje op hakken, denk meer scheurende gitaren à la Black Flag gemixt met noisy drum samples en scheurende synthesisers. Een beetje Royal Blood avant la letter. Op “Is 4 Lovers” gaat Death From Above 1979 weer terug naar die basis. Het album raast eindeloos door, zonder enige pauze, alsof ze klaar staan om morgen de bühne weer op te springen. Tracks als Totally Wiped Out klinken als een verloren Dead Kennedys B-side, waar ze op tracks als Free Animal een bluesrock kant laten zien die we niet vaak van ze te zien krijgen. Al met al is er dus genoeg om van te houden, althans, als je genoegen neemt met slechts een halfuur aan nieuwe muziek. Ach, dat hoort ook bij de punk ethos; kort maar krachtig.