MORCHEEBA

Nee zeg, je gaat nu toch niet alweer weg? Mag je eindelijk je grootvader bezoeken na die lange quarantaineperiode, dan blijf je toch nog even? Oh, dan moet ik je een verhaaltje vertellen. Dat doe ik graag kind, kom, ga er weer even lekker bij zitten. Vroeger, heel vroeger, toen had je platenzaken die … nee, onderbreek me nou niet, ik weet dat er nu nog steeds platenzaken zijn, maar laat me nu even uitspreken. Vroeger dus, had je platenzaken en daar ging je op je vrije zaterdag naartoe. En dan bleef je daar de hele middag snuffelen door de platen en –cd-bakken … je weet toch nog wel wat dat zijn, cdeetjes? Nu enfin, terwijl je daar was gebeurde het wel eens dat de uitbater van dienst een plaat opzette en die trof je dan gelijk in je hart ..ha ha, inderdaad, beter, in je oren. Dat is een keer bij mij gebeurd … opeens hoorde ik een lekker triphop-achtig muziekje vermengd met lounge, met een zangeres met een dijk van een omfloerste stem, door de zaak zweven, heerlijk. Wie dat was? Je luistert er nu naar kind, het is Morcheeba. Still going strong na 25 jaar, nog steeds of eigenlijk weer in de oude bezetting, met zangeres Skye Edwards en muzikant/componist Ross Godfrey en weer een nieuwe plaat in dezelfde stijl, lekker toch. Ja, ik mis die dagen wel, dat rondsnuffelen in winkels … wat dát eigenlijk is, je kent alleen spotify? Nou kind, misschien moet je toch maar weer ’s gaan, opa is moe, laat mij maar lekker wegzwijmelen bij deze mooie plaat. Tot volgende week, hé.