gratis bezorgd vanaf 75,- of afhalen in de winkels voor 16:00 besteld dezelfde dag verzonden Winkels Service

Recensie

Speciale Indie only op geel vinyl voor de onafhankelijke platenzaken

Vorig jaar verscheen van Lana del Rey het album Violent Bent Backwards Over The Grass dat een gedichtenbundel op minimale muziek was. Een wat moeilijke plaat voor de fans en die kunnen zich nu verheugen op het zevende album van Lana del Rey, Chemtrails over the Country Club - de gedichtenplaat niet meegeteld. Het nieuwe album is de echte opvolger van Norman Fucking Rockwell uit 2019 dat een groot succes was. Oorspronkelijk zou de nieuwe plaat al in 2020 verschijnen onder de titel White Hot Forever, maar zoals bij vele releases gooide Covid-19 de boel danig in de war. Toen begin dit jaar dan ook de release van Chemtrails over the Country Club werd aangekondigd, was de tracklisting iets anders en het nummer Dealer geschrapt. Wat overblijft zijn tien songs die ze met haar vaste schrijfpartner Jack Antonoff (bekend van de bands Bleachers en Fun) schreef. De twee singles die al zijn verschenen laten horen dat Del Rey meer richting de indie pop en folk is gegaan en een van de meest opvallende tracks is de elfde track For Free, een Joni Mitchell cover. Ze werkte voor dit nummer samen met Zella Day en Weyes Blood en geeft meteen het wat zonniger karakter van het hele album aan. We horen een opvallend breekbare Del Rey die zich meer onschuldig en emotioneel opstelt, in tegenstelling tot eerder werk waarin ze onderkoelde zangpartijen op film-noir achtige muziek zette. Ook tekenend voor de lichte koerswijziging is de song Yosemite, oorspronkelijk bedoeld voor het album Lust For Life maar volgens haar eigen woorden "the song was too happy; we're not there yet.". Blijkbaar is Del Rey nu wel op een punt gekomen om deze kant te tonen en het levert bovenal een fraai nieuw hoofdstuk in de toch al spannende discografie van haar op.



White Dress
Chemtrails Over The Country Club
Tulsa Jesus Freak
Let Me Love You Like A Woman
Wild At Heart
Dark But Just A Game
Not All Who Wander Are Lost
Yosemite
Breaking Up Slowly
Dance Till We Die
For Free
Door Bert Dijkman op

nieuwsbrief