Al bijna 2 decennia maakt Israel Nash (Gripka) platen van een hoge kwaliteit. Vergelijkingen met het werk van Neil Young worden daarbij regelmatig gemaakt en er zijn inderdaad wel raakpunten tussen beide singer-songwriters. Het gitaarspel. Een mondharmonica. Maar Nash schildert zijn zijn songs ook op een ander muzikaal pallet. Een goed voorbeeld is albumopener Dividing Lines, waarvan het begin lijkt op een song van Young op Harvest maar het verschil is dat door de toevoeging van een prachtige blazerssectie en dameskoor er een veel soulvollere song ontstaat, met een prachtig betoverend coda. Die blazers (en koortjes) komen regelmatig terug, zoals n het uptempo Out in the Country, en Howling Wind. Toch is Topaz overwegend een heerlijke Americanaplaat, zoals bijvoorbeeld Closer waarin de band door een banjo gecompleteerd wordt. In 10 songs geeft Nash een prachtig visitekaartje af waarin alle facetten van Israel Nash van de vorige platen samengevoegd worden. Met Topaz levert Israel Nash wederom een puike plaat af.