Boogie Monster komt uit Deventer en keken al enige tijd uit naar het uitbrengen van hun debuut LP, maar een zekere wereldwijde crisis gooide ook hier roet in het eten. Wie goed oplette was hun naam en eerste single Movin’ On al tegengekomen op de tweede verzamelaar van het Electrosaurus front, studio en label van de heren van DeWolff. Het was Pablo van de Poel die, aangenaam verrast toen Boogie Monster als openingsact voor DeWolff fungeerde, de heren uitnodigde om in zijn Utrechtse studio de debuut LP op te nemen. Ook stijlgenoten The Grand East waren onder de indruk, en zo figureren niet alleen de Van de Poel broertjes, maar ook mondharmonica specialist Arthur Akkermans van die laatste band op dit album. Daarmee wordt echter niet de hele muzikale invulling recht gedaan, want waar bovengenoemde bands vooral richting Southern Rock hangen, weet Boogie Monster ook de grote stadsrock uit de jaren zeventig als inspiratiebron aan te boren. Dat komt ook zeker door het trefzeker inzetten van een flinke hoornsectie, in welke wij het Broken Brass Ensemble herkennen. Hierdoor weet een nummer als 348 de herinnering aan Bruce Springsteen anno Tenth Avenue Freeze Out op te roepen, terwijl I Can’t Stand It zowaar een beetje aan de Doobie Brothers doet denken. Zo worden de vleugels behoorlijk breed uitgeslagen, maar blijft Boogie Monster te allen tijde trouw aan de roots instelling van de heren. Een geslaagd en veelbelovend debuut, met zeer veel trots op Concerto Records uitgebracht.
01 Light Of Day
02 Movin' On
03 Wonder Why
04 348
05 Can't Stand It
06 Runaway
07 Won't Be Your Maybe
08 Tired Of Being Lonely
