In interviews na de release van Western Stars vorig jaar vertelde Bruce Springsteen dat hij ook een verzameling nummers had geschreven voor de E Street Band en suggereerde dat in 2020 of 2021 een grote tournee gepland stond. Die tourplannen kunnen voorlopig de ijskast in, maar zijn twintigste studioalbum verschijnt gelukkig wel. Gelukkig, want voor het eerst sinds Born In The U.S.A. uit 1984 heeft Springsteen het album live in de studio opgenomen met de E Street Band zonder overdadige productie. Sterker, van overdubs is amper sprake en de hele plaat is in slechts vijf dagen opgenomen met Roy Bittan, Nils Lofgren, Patti Scialfa, Garry Tallent, Stevie Van Zandt, Max Weinberg, Charlie Giordano en Jake Clemons tegelijkertijd in één ruimte. En dat is te horen! Letter To You heeft de intensiteit van een optreden en klink rauw, maar nergens rommelig – daarvoor is de E Street Band veel te goed op elkaar ingespeeld. De plaat opent ingetogen met One Minute You’re Here gevolgd door het titelnummer, dat tegelijkertijd fris klinkt en refereert aan meerdere nummers in zijn rijke catalogus. Alsof het weer 1975 is, klinkt in Burnin’ Train een glockenspiel en ook de opbouw van bijvoorbeeld House Of A Thousand Guitars is vintage Springsteen. Dat geldt helemaal voor de epische ballad Janey Needs A Shooter, net als If I Was The Priest en Song For Orphans al geschreven in de jaren zeventig. In Last Man Standing verwijst Springsteen naar alleen naar de bandleden die hij en de E Street Band hebben verloren, maar ook naar de zanger van zijn allereerste band. Een zekere nostalgie is veel nummers te bespeuren, maar pathetisch is het geen moment. Letter To You is niet vernieuwend, ambieert dat ook nergens, maar is juist daardoor een van zijn beste platen van de laatste twintig jaar.
