SOLSTAFIR

In een recensie van de plaat Otta van het IJslandse Sólstafir uit 2014 gaf ik aan dat IJsland niet direct een land was dat je in verband bracht met black metal. Nou, dat is de afgelopen jaren wel gelogenstraft met verrassende bands als Svartidaudi, Misþyrming en de nieuwe sensatie Grave Superior. IJsland is wel degelijk een land waarin black metal gedijt. De grondlegger van al die heerlijke en extreme muziek is Sólstafir, dat met het nieuwe Endless Twilight Of Codependent Love de zevende plaat aflevert. Sólstafir is een band die de afgelopen jaren op hele organische wijze vele muzikale invloeden heeft geïintegreerd waardoor een basis ontstond van uitgesponnen, sfeervolle post-metal met prachtig meanderende gitaarmelodiën en ruimte voor muzikale zijbewegingen. Een voorbeeld van zo’n muzikaal dwarsverband is de correlatie tussen de melancholische IJslandse snik in de stem van bandleider Adalbjörn Trygvason en de stem van Billy Corgan van Smashing Pumpkins. Het is symbolisch voor de onverwachte afwisseling en intensiteit van Sólstafirs zevende.