Dat het Verenigd Koninkrijk patent heeft op jonge schoffies die een fijne rammelbak kunnen produceren bewees het verleden al met bijvoorbeeld The Clash en The Libertines. Oost-Londen doet nu een duit in het zakje met de heerlijke garagepunk van Bad Nerves. Op volle snelheid raast de band door hun debuutalbum heen met een typisch Engelse coole attitude die al opviel tijdens de laatste edities van Lowlands en Eurosonic. Al voordat de band een plaat had gemaakt gaven ze daar een energieke show weg die indruk maakte en dus doet uitzien naar dat debuut. Opener I Can't Be Mine zet meteen de toon met een Ramones achtige snelheid en gevoel voor melodie. Dat houden ze een album lang vol en daarmee lost deze plaat de belofte volledig in. Singles Baby Drummer, Electric 88 en de laatste single Palace behoren tot de beste tracks, maar eigenlijk zit er tussen de twaalf tracks geen enkele zwakke broeder.