De geweldige optredens en allesomvattende humor van Human Alert buiten beschouwing latend, was ik destijds op album eigenlijk alleen van Bravo Boys onder de indruk. Alles wat daarna kwam had niet de charme, scherpte en muzikale inventiviteit die ik nu gelukkig wel weer op Ego Ego hoor. Hoe inventief kun je zijn op het gebied van anarcho-kermispunk zijn hoor ik u denken? Door behalve gevatte en sarcastische teksten ook nog eens muzikaal buiten het punkkader te denken. De plaat ademt punk maar nergens is die typische punkstructuur in de nummers te vinden. Denk bijvoorbeeld aan Human Alerts kenmerkende bombastische blazerspartijen, alhoewel die op deze plaat minder aanwezig zijn dan vroeger. De gitaarpartijen zitten niet zo eenvoudig in elkaar als ze soms klinken en zijn haast meer rock