Folk en ambient: het lijken twee uitersten, maar Stephen Wilkinson - alias Bibio – weet deze twee muziekstijlen succesvol samen te kneden tot één vloeiend geheel. Dat levert een dromerige combinatie van warme klanken op, waarbij Bibio alle instrumenten zelf bespeelt en ook de elektronica voor zijn rekening neemt. Op de meeste nummers wordt niet gezongen, Bibio laat zijn experimentele folktronica voor zich spreken. De filmische muziek roept associaties op met een ontspannen wandeling door een bloemenveld op een stralende zomerse dag. Kijk, daar fladdert een vlindertje. Zie, daar huppelt een konijntje. En hoor, wat fluiten de vogeltjes toch weer mooi. Dat laatste is overigens géén verbeelding. Want Bibio, die op het Engelse platteland woont, nam het vogelgekwetter buiten op en strooide het als bloemenzaadjes uit over zijn nieuwe album. Er is vervolgens nog maar weinig voor nodig om als luisteraar even helemaal weg te zweven, samen met de zwaluw die op het hoesje staat afgebeeld. Hoog boven de groene, geurige velden vol klaver, akkerviool en boterbloem.