Hier en daar een bui klinkt veelbelovender dan voorganger English Weather (januari 2017) die ons eveneens op de scheidslijn van jaren zestig naar zeventig deed belanden alwaar wij op een soort progrock van de minder moeilijke soort - waar de sixties kenmerkende melodieuze, avontuurlijke psychedelica op het spel werd gezet door een afslag richting jazz en folk te proberen met vanzelfsprekend wisselend succes - werden getrakteerd door de zeer kundige heren van de popgroep Saint Etienne maar overwegend wel met herfstige inslag. Toch niet heel veel anders is dat hier op Occasional Rain, ondanks de titel. Sterker nog, een scheut heimwee plus ontreddering verergert voor het gevoel het slechte weer dus eigenlijk van de regen in de drup! Wél staan grotere namen op Occasional Rain (Traffic, Duncan Browne, Keith West, The Moody Blues, Yes, Argent, Michael Chapman) met - uiteraard - verrassende liedjes (het openingsnummer van Traffic heet niet vast niet voor niets Hidden Treasures) zij aan zij met geflopte juweeltjes uit de uitverkoopbakken die een sfeer pogen op te roepen van bladerende vingertjes langs rijen vol vinyl op natte zaterdagmiddagen, volop in dubio waaraan je zuurverdiende loon te besteden: die nieuwe release of de uitverkoopbak? Occasional Rain natuurlijk!