ANVIL

De legalisering van wiet in Canada, onbegrip over ‘chemtrails’, de macht van oligarchen en de grote hoeveelheden plastic die de mensheid verbruikt (Plastic in Paradise!): Anvil pakt er op dit album een paar grote onderwerpen bij. Het onderstreept maar weer eens het fanatisme waarmee Steve ‘Lips’ Kudlow en Robb Reiner nog immer te werk gaan. Het duo dat zich onsterfelijk maakte via de in 2009 verschenen, briljante documentaire over de band. Ditmaal stampen de heren zich op vooral midtempo door een dozijn hardrock en metal tracks. Schokkend is het allerminst, degelijk zeker wel. Met relatieve opvallers als het donkere Gasoline en I’m Alive, dat een overduidelijke knipoog is naar Cat Scratch Fever. En ook het rollende Food For The Vultures en No Time mogen genoemd worden. Allen in een stevig jasje gestoken door mixer/engineer Jorg Uken. Maar tja, de zang blijft een minpuntje. Wie Lips’ aanstekelijke enthousiasme kent, vergeeft het hem echter snel.