CANSHAKER PI

Wat krijg je als je originele geesten als Pavement, The Pixies en dEUS op een hoop gooit met de nerveuze gitaren van Talking Heads en Franz Ferdinand? Precies, het vrijgevochten, springerige geluid op de derde plaat van deze jonge gasten uit Amsterdam. Net als hun eerste twee barst ook Okay Decay van de branie, met laconieke zang en stekelig gitaarwerk, alsof het door een stel kwajongens in een jolige bui in elkaar gesmeten is. Maar Canshaker Pi is – o cliché – gegroeid als band, want die baldadige songs zitten knap – steeds knapper ja – in elkaar. De gitaarlijnen zijn verraderlijk in elkaar gevlochten, de hooks zijn onweerstaanbaar en de balans tussen melodie en aangenaam lawaai is helemaal goed. Alle elf nummers zijn dik in orde, maar we noemen graag Firefighters en Nest, die het lekker uitgelaten Okay Decay van rustpunten voorzien. Veel toffere indierockplaten gaan we in 2020 niet horen, let maar op.