Het gitaarspel in het uiterst stemmige I Love You Too, waarmee Gill Landry zijn vijfde album opent, lijkt regelrecht uit een vergeten spaghettiwestern of een sfeervolle roadmovie te komen. De donkere americana van de voormalige gitarist en zanger van Old Crow Medicine Show lijkt wel vaker gemaakt voor films, maar Landry schrijft in de eerste plaats gewoon mooie liedjes. Op Skeleton At The Banquet staan er weer negen, die samen ongeveer veertig minuten duren. Zijn belangrijkste handelsmerk is wederom zijn donkerbruine stem, die nog dieper lijkt te klinken dan op het mooie Love Rides A Dark Horse uit 2017. Het is een stem die denken aan bijvoorbeeld de Handsome Family, Nick Cave en Leonard Cohen, artiesten met wie Gill Landry in muzikaal opzicht het nodige gemeen heeft. Skeleton At The Banquet werd geproduceerd door Seth Ford-Young (van Edward Sharpe And The Magnetic Zeros), die ook de bas bespeelt. Andere fijne bijdragen zijn er van trompettist Stewart Cole en violist Odessa Jorgenson. Voor de verandering is er geen vocale bijstand van Laura Marling, Brandi Carlile, Klara Soderberg (First Aid Kit) of Karen Elson, maar Gill Landry overtuigt ook zonder de hulp van vrienden die – op dit moment nog – bekender zijn dan hijzelf. Dat laatste duurt vast niet zo lang meer.
