BECK

Hoewel de samenwerking begon met het oog op een medewerking van Beck aan een album van Pharell Williams is het resultaat juist het omgekeerde. Ze werken op maar liefst zeven van de elf tracks van Beck’s veertiende album, Hyperspace, dat ook bijdragen kent van onder andere Chris Martin en Greg Kurstin. Niet dat plaat in de richting van Pharell’s Happy opgaat, want Hyperspace is een onmisbaar Beck album. Maar zoals we gewend zijn is het uitgangspunt van dit album anders dan zijn vorige (het meer dansbare album Colours uit 2017). De titel van het album dekt de lading volledig. Het album is spacey en trippy met psychedelische ondertonen en een hint van hip hop. Een consistente dromerige plaat die nergens saai wordt en geen slechte songs kent. Hoogtepunten zijn er in de vorm van het titelstuk en het prachtige Stratosphere, waaraan Chris Martin meewerkte, al is zijn bijdrage bepaald niet prominent. De samenwerking met Pharell Williams resulteert in veelvuldig gebruik van drumcomputers en primitieve synthezisers die de songs laten klinken als een soort ruimtereizen (titels als Stratosphere, Hyperspace of Star zijn tekenend) – of een drugstrip. De tekst I am so high in chemical kan op beiden slaan. Dit soort nummers worden afgewisseld door bijvoorbeeld het catchy Saw Lightning. Hyperspace ademt de sfeer uit van oudere albums als Sea Change, zonder dat het ergens deprimerend wordt. En daarmee levert Beck met Hyperspace een van de betere albums af uit zijn inmiddels circa 30 jaar durende carrière.





Tracklist
1. Hyperlife
2. Uneventful Days
3. Saw Lightning
4. Die Waiting
5. Chemical
6. See Through
7. Hyperspace
8. Stratosphere
9. Saw Lightning
10. Dark Places
11. Star
12. Everlasting Nothing