The Center Won’t Hold is de opvolger van het ruim vier jaar oude No Cities To Love, dat weer volgde op het uit 2005 stammende The Woods. De fans van Sleater-Kinney worden in kwantitatief opzicht misschien niet erg verwend, maar met de kwaliteit van de muziek van de band uit Portland, Oregon, is vooralsnog niets mis. Op No Cities To Love experimenteerde de band al met een veelkleuriger geluid en die lijn wordt doorgetrokken op het nieuwe album. The Center Won’t Hold bevat flarden van het rauwe en stekelige rockgeluid van Sleater-Kinney, maar sleept er ook 1001 invloeden bij. De band flirt veelvuldig met pop en met elektronica, maar gelukkig kunnen de bezwerende klanken ook zomaar omslaan richting recht voor zijn raap rock. Het is voor de fans van het eerste uur absoluut even wennen aan het nieuwe Sleater-Kinney geluid, maar de band kennende krijgen we hier ruim de tijd voor. In de tussentijd valt er steeds meer op zijn plek op dit verrassende nieuwe album.
