Over het Algemeen ben ik geen fan van remixen van succesvolle platen. Blijkbaar vinden platenmaatschappijen het een goed idee om een al dan niet bekende producer – ik ken ze dus bijna nooit, maar dat terzijde – loos te laten gaan op songs die inmiddels een warm plekje in jouw hart hebben verkeren, onder het motto dat een andere invalshoek nieuwe en fijne muziek kan opleveren. Nou, mooi niet, meestal wordt er een enorm bonk onder gezet en wat piep- en knorgeluiden toegevoegd, en voilà, weer een wereldplaat geproduceerd … NOT. Dus helemaal blij was ik niet met de aankondiging dat het laatste topalbum van onze vrienden de Editors onder handen zouden worden genomen. In dit geval door producer Benjamin John Power, aka Blanck Mass. Maar wacht ’s eventjes, het gaat hier niet om een remix maar een premix: Blanck Mass kreeg de ruwe tapes van de band in handen om daar zijn magie van bonkige experimentele elektronica op los te laten. Daarna werden die mixes op hun beurt onder handen genomen door producer Leo Abrahams die van beide mixes de eindmix fabriceerde die op het uiteindelijke Violence-album terechtkwam. En daarin hoor je nog veel Blanck Mass terug dus om de beslissing om – voor Record Day – de originele Blanck Mass Sessions te releasen is eigenlijk helemaal niet zo’n gek idee. En best te pruimen, dus voor de echte fans is deze release een leuk hebbedingetje.
