De Amerikaan uit Iowa is een opmerkelijk talent. Bij het uitkomen van zijn debuut in 2016 werd regelmatig de naam Gram Parsons genoemd, zijn tweede volwaardige album werd gemaakt met onder andere Robin Hannibal, die we nog kennen van Kendrick Lamar. Flink geproduceerd, waagt Jury zich op het pad van de soft soul, wat zou kunnen leiden tot een commerciële knieval, maar hier op een geweldige manier wel werkt. Beginnend met een prachtige verwijzing naar Marvin Gaye’s What’s Going On in single Sweet Lie, om vervolgens het genre neo-DooWop uit te vinden in Gone, hijgt en kreunt Jury zich door een album vol verwijzingen naar de klassieke soul. Elke beschrijving zou bij puristen kunnen leiden tot het terzijde schuiven van dit album, maar Jury bewijst juist dat soul ook op de meest moderne, geproduceerde manier gebracht net zo goed kan werken als de retro variant. Een zeer knappe prestatie.
