Het tweede album van de Nederlandse band The Naked Sweat Drips, uit Boxmeer, staat in het teken van dood, verlies en verwerking. Bandlid Kristian Strik, de gitarist, krijgt horen dat hij uitbehandeld is aan een hersentumor en schakelt noodgedwongen over naar een synthesizer als zijn rechterhand uitvalt. Het wordt slechter, want nadat hij in maart voor de laatste keer optreedt, overlijdt hij uiteindelijk in mei van vorig jaar. Het album is dan al klaar, er wordt een nieuw bandlid aangesteld in de persoon van gitarist Tjeu Raaijmakers, een goede bekende van de band, en er zijn weer vijf bandleden. Het album, dat geproduceerd werd door Pieter Kloos, o.a. Motorpsycho en Birth Of Joy, is geladen en intensief. De bandleden proberen het verlies te verwerken in de muziek en het zorgt voor een donker geluidsbeeld, enigszins herinnerend aan Joy Division en The Doors. Geen gemakkelijke kost. Een heel bijzonder album.
