NEAL MORSE BAND, THE

Als progliefhebber is het heel fijn om het nieuwe jaar te beginnen met een superdosis van de onbetwiste proggod Neal Morse. Niet alleen is daar de gebruikelijke 6-voudige schijven release van Morsefest 2017, ook krijgen we dubbelaar The Great Adventure als nieuwe release van The Neal Morse Band voorgeschoteld. Niet zomaar een conceptalbum maar de opvolger van de vorige dubbelaar The Similitude of a Dream. En jawel, alle Morse-kenmerken zijn weer aanwezig: de gebruikelijke bombast, Morse die het leed van de hele wereld op zijn schouders draagt, muzikale hoogstandjes door doorgewinterde muzikanten, mooie samenzang van de bandleden (naast Morse zoals altijd drummer Mike Portnoy, bassist Randy George, toetsenist Bill Hubauer en gitarist Eric Gillette), what’s new? Dat laatste was mijn bezwaar tegen The Similitude of a Dream: we hadden het allemaal wel zo’n beetje gehoord, niet slecht maar zeker niet zo goed als vroegere conceptalbums zoals One en Testimony. De songs waren gewoon niet zo sterk en mijn al langer bestaande angst dat Morse zich met te veel bands bezighield (naast NMB ook solo, Flying Colours, live met Spocks Beard) zag ik bewaarheid worden. Precies daar zit het verschil nu met The Great Adventure. Door omstandigheden konden de mannen de nummers voor deze plaat niet snel eruit poepen maar hebben ze er meer dan een jaar over gedaan. Daardoor was er tijd voor bijslijpen en aanpunten, en dat betaald zich terug. Want The Great Adventure blijft gewoon boeien, twee plaatkanten lang. Vooral fijn vind ik het dat Eric Gillette meer op de voorgrond treed, niet alleen als gitarist maar vooral als zanger, zijn stem is dusdanig afwijkend van de toch wat vlakke stemmen van de andere mannen dat deze voor de broodnodige variatie zorgt. Ik zal er dit jaar bij zijn als de band live de plaat integraal komt opvoeren!