BERTOLF

Spoiler alert! Zwollenaar Bertolf Lentink heeft het vermogen om steevast grootse liedjes op plaat te zetten. Big Shadows Of Small Things vormt daarop geen uitzondering. Zijn inventieve, ingenieuze gitaartokkels en welbekende warme zangstem zorgen er vanaf seconde één al voor dat je niets anders kunt doen dan je mee te laten voeren met zijn ambachtelijke composities. Stukken die zich pal onder je huid nestelen. Zodat je als toehoorder een muzikale schaduw van zijn liedjes geworden bent.
Anders gezegd: je blijft maar aandachtig luisteren. Naar die violen (Dutch String Collective) en verslavende koortjes die vaak een prachtige rand van weelderige franje aanbrengen. Of naar de ragfijne en wonderschone hoornpartijen van Allard Robert (bijvoorbeeld erg goed gelukt bij opener Only Love). Over aandacht gesproken: het duo Wintertime #1 en Wintertime #2 (qua titel refererend aan de twee Walz-versies die Elliott Smith op zijn album XO plaatste) is ook wonderschoon gelukt. Daar waar deel één (samen met Jelle Paulusma en Diederik Nomden geschreven) wat mij betreft een rechtstreeks eerbetoon is aan Crosby, Stills, Nash & Young, is deel twee juist zo’n compositie met een typisch buitelend thema dat (net als Shadows) ook door Paul McCartney geschreven had kunnen worden. Grote namen qua vergelijking inderdaad. Maar ja, daar kom je niet meer onderuit. Want Bertolf is in Nederland ook zo’n grote naam als het over liedjes schrijven gaat. De eerste vooruitgesnelde single van dit album (Already Down) was al genieten geblazen en dat geldt zonder overdrijven ook voor die andere elf nummers op dit album. Wat te denken van die country-song (met geweldige slide trouwens) Awake, Rewind. Ja, de intieme, melancholische sfeer is ook op dit vijfde album volop aanwezig.
Maar Lentink laat horen niet alleen groots te zijn in het schrijven van de wat meer rustige ballades. Af en toe zoekt hij ook zeer smaakvol wat krachtige erupties (Passover bijvoorbeeld) op. A Deer In The Headlights heeft een geweldige opbouw (dit zou zo maar een toegift kunnen worden tijdens zijn concerten) en Please Come Back In My Life is zo’n typische actieve ELO-stamper. En net als op ieder album heeft deze fijnzinnige songsmid ook nu weer het vermogen om met weinig middelen heel veel te ontroeren. Het slotstuk Heavy Heart combineert een aangrijpende tekst met een zalig kippenvelarrangement dat enorm binnenkomt.
Concluderend? De twaalf songs op Bertolfs vijfde album leveren stuk voor stuk bovengemiddeld grote muzikale schaduwen op van hele, hele grote songs.