BALTHAZAR

Koortsachtig wachten was het op een nieuw album van de Belgische groep Balthazar, dat zich met hun eerste drie albums sterk op de kaart zette. Na Thin Walls (2015) genoten drie van de bandleden van afzonderlijke succesvolle projecten, maar na vier jaar is er een nieuw album. Het openings- en titelnummer Fever klinkt meteen vertrouwd en heeft een dansbare ondertoon. In andere nummers hoor je ook de elementen uit de soloprojecten van Warhaus, Zimmerman en J. Bernardt terugkomen. Hoewel Patricia Vanneste aankondigde uit de band te stappen, nam zij op dit album nog wel de vioolpartijen voor haar rekening. Zo zijn de dramatische snaarpartijen in het zwoele Wrong Faces een van de vele prachtige details die dit album kent. De afwisseling van lage en hoge zang werkt op dit album dynamisch. Het bekoelde Phone Number werkt met zijn rokerige sfeer als uiterst bezwerend nummer en als de exotische percussie in Entertainment zijn intrede doet, hoor je de Balthazar van het eerste uur terug. Er mag gedanst worden. De blaasinstrumenten op de achtergrond geven dit nummer een mooie gelaagdheid mee die op het einde nog eens versterkt wordt door de snerpende violen. Zo schuifelt Balthazar op hun vierde album subtiel van uptempo muziek naar ingetogen liedjes die vol fraaie elementen zitten. Fever heeft de kenmerkende Balthazar-sound, maar de Vlaamse groep botviert ook tal van nieuwe ideeën. Het was het wachten in ieder geval meer dan waard.