Het Amsterdamse For I Am King komt eindelijk met een opvolger voor het weergaloze debuut Daemons. Na het rustige begin van Prey gaan meteen alle remmen los. De brute, rauwe strot van zangeres Alma Alizadeh raast over de strakke riffs en blastbeats heen. Met complexe, meervoudige zanglijnen haalt ze flink uit. Naast die imponerende stem is het gitaarspel op I non stop genieten. Home opent met een vette riff en barst tegen het eind uit in een van de beste gitaarsolo's van de plaat. Of het heerlijke instrumentale middenstuk Invidia, de emotie en intensiteit waarmee dat is ingespeeld is puur genieten. Het kon regelrecht uit de Zweedse metal scene van de 90er jaren komen, zonder een kopie te zijn. For I Am King maakt het zich maar al te graag eigen. De vette melodieën gecombineerd met het complexe, woeste spel en de harde breakdowns maken I een waardige opvolger voor een band die alleen maar beter kan worden.