De Groot zit de laatste jaren niet stil. Hij heeft net twee platen en tournees gedaan met Vreemde Kostgangers. Nu na de laatste toer Henny Vrienten en George Kooymans andere verplichtingen hebben, kreeg Boudewijn de Groot de ruimte om zelf weer wat te doen. Dit werd Even Weg, dat samen met de Dutch Eagles opgenomen werd. Gezien het feit dat dit een flink toerende Eagles-coverband is, weet je gelijk dat het muzikaal richting rootsrock en Westcoast-muziek gaat. Dit werkt overigens meer dan prima. Sterker nog, eigenlijk wijkt het niet eens zoveel af van zijn muzikale richting van de laatste jaren. Meerstemmige harmonieën en fraaie instrumentatie begeleiden de prettige stem van Boudewijn. Niet alleen muzikaal is Even Weg dik in orde, ook tekstueel is Even Weg het beluisteren waard. Het nummer Dialogen draait lekker weg, terwijl Verloren Liefde herinneringen oproept aan vroeger werk van Boudewijn, net als Maar Niet Heus. Overigens heb ik dat wel meer op deze plaat. die bij mij ook nog wel eens associaties oproept aan het latere werk van Mark Knopfler. Het kolderieke De Stoet mag niet onvermeld blijven, net als Waar Wacht Ik Nog Op. Het breekbare Avondreis sluit de dertien nieuwe nummers af. De plaat klinkt als een prachtige eenheid. Even Weg was kennelijk wel de hoesontwerper. Gewoon lelijk! Dat is jammer aangezien de muziek meer verdient en een mooi uithangbordje de kers op de taart zou zijn. Overigens zijn de nummers Nachtegaal en Verloren Liefde ook opgenomen in de Artone Studio in Haarlem, waarbij in een take opgenomen wordt en direct gemasterd op een lacquer. Live in de studio dus. Op de vinylversie worden deze twee nummers bijgevoegd op een 10 inch plaat, op de cd als bonustracks. Even Weg is een prachtige aanvulling in de canon van De Groot.