Voor wie met ingehouden adem het album opzet waar de muziekwereld al een tijdje met spanning naar uitkijkt, kan na een uur verwondering opgelucht ademhalen. Zijn smetteloos elastische stem met het ooit zo grote bereik is niet meer, helaas. Maar de passie en het vakmanschap van de 76-jarige meester is nog springlevend. Egypt Station is een zeer geslaagde en creatieve stilistische bloemlezing uit het rijke oeuvre van McCartney, met een voor hem atypische grotere hang naar zijn solocarrière dan naar The Beatles. Happy With You had dan nog een White Album outtake kunnen zijn, maar het energieke Who Cares heeft sterke Wings associaties en People Want Peace, anders dan de dweperige titel doet vrezen een sterke compositie, had niet misstaan op Flowers In The Dirt. Het aanstekelijke Come On To Me, het ondeugende Fuh You, het fris akoestische Happy With You, het speelse Back In Brazil en het meeslepende Do It Now, het zijn weer van die typische McCartney oorwurmen. Eenmaal gehoord en je krijgt ze niet meer uit het hoofd. Despite Repeated Warnings is niet alleen politiek kritisch (Trump…) maar ook een krachtig monumentaal pre-slot van het album. Misschien is de grote muzikale gevarieerdheid niet ieders meug. Maar uit alles spreekt weer de energie en muzikale honger van een oneindig gelauwerd veteraan, die in alle toonsoorten die nog bij zijn huidige stembereik passen weigert de handdoek in de ring te gooien. Petje af en wederom een diepe buiging voor Sir Paul.
