Ze leverden met Stayin’ Out Late een fantastisch debuut af, maar ook de tweede plaat van The Dawn Brothers mag er zijn. Wederom met Pablo van der Poel achter de knoppen, brengen The Dawn Brothers wederom een smeltkroes van muziekstijlen die tijdloos klinken en lekker in het gehoor liggen en waarmee de titel van het album gerechtvaardigd is. Bijvoorbeeld het funky How Come waarvan de gitaarpartijen evengoed door John Fogerty gespeeld hadden kunnen zijn of het dampende Got To Act dat zo de soul van Otis Redding vermengt met een naar gospel neigend einde. Maar niet alleen in de uptempo songs, ook in de ballads komt de band uitstekend uit de verf (zoals in Yours & Mine met heerlijke baspartij) De heren van Dewolff noemen The Dawn Brothers niet voor niets de beste band van Nederland. Classic maakt de titel waar en is het bewijs van het feilt dat er in ons land fantastische muziek gemaakt wordt.