Na veel geheimzinnigdoenerij en een berg materiaal via Soundcloud komt het genie eindelijk weer met een reguliere plaat, de eerste sinds drie jaar geleden langspeler Syro en ep Computer Controlled Acoustic Instruments pt2. We kregen al een voorproefje met het hallucinante T69 Collapse, genoemd naar een Amerikaanse tank (?), waarin de beats in een onnavolgbaar patroon alle kanten uitschieten. Dat geeft een aardig idee van het gestuiter wat volgt, in het onnavolgbare samengaan met tragere ambientklanten waar de heer James patent op heeft, zodat je soms het idee hebt dat je naar drie of vier totaal verschillend tracks tegelijk aan het luisteren bent. Welbeschouwd is het een in minder dan een half uur samengebalde samenvatting van het voorafgaande, van de eerste ambient works tot de pieken op platen als Come To Daddy en een idiosyncratisch uitstapje als Druqs, waarbij het geheel veel meer is dan de som der delen. Onnavolgbaar.