Als in 1984 Carolyn Franklin (de jongere zus van Aretha) contact zoekt met Mavis Staples omdat ze een budget en songs heeft voor een album, is de samenwerking een feit. De sessies starten op het moment dat Eddie & Brian Holland (zonder Lamont Dozier dit keer) een mislukte sessie met Bonnie Pointer stop zetten. De broers werken zich in de sessie van Staples en Franklin en deze blijkt bijzonder vruchtbaar. Zo vruchtbaar dat een gevecht met advocaten volgt over wie nu de plaat mag uitbrengen. Slechts de titeltrack verschijnt op single en wordt een bescheiden hitje. De rest blijft jaren op de plank liggen en komt uiteindelijk uit op het eigen label van de Holland broers. Het sterft een langzame dood en dat is onterecht, want de plaat blijkt uit deze reissue een niet te missen hoofdstuk uit de Mavis Staples catalogus.