Het is hip om nieuwe instrumentatie toe te voegen aan oude muziek. Elvis was in 1981 een van de eerste die de eer te beurt viel met een herbewerkt Guitar Man. Werd daar toen nog met opgetrokken wenkbrauwen naar gekeken, de laatste jaren lijkt het gemeengoed te worden: Roy Orbison, The Beach Boys en de Royal Philharmonic-platen van Elvis. Nu krijgen we Where No One Stands Alone, een gospelgeoriënteerd album waar de instrumentatie en achtergrond vocalen vernieuwd zijn. We vinden Lisa-Marie terug op de titeltrack, maar ook Darlene Love, Cissy Houston, The Imperials en The Stamps. Onder de tracks vinden we He Touched Me, Saved, How Great Thou Art en Amazing Grace. Ik ben altijd erg gek geweest op de originele gospels die Elvis’ vocalen op zijn best laten horen. Nieuwe instrumentatie hoeft van mij niet zo nodig, echter het is net als met de orkestplaten wel heel goed gedaan en je beluistert dan ook gewoon een hele fijne plaat. Als hiermee een nieuw Elvispubliek aangeboord kan worden, heeft de plaat absoluut mijn zegen.
