De Canadese troubadour Leonard Cohen lijkt aan een tweede jeugd begonnen te zijn. Immers, vrij snel na Ten New Songs (2001) is er een opvolger: Dear Heather. ‘The night was made for loving and the day returns too soon’ croont Cohen op een tekst van Lord Byron in het openingsnummer Go No More A-Roving, compleet een saxofoonsolo die het nummer mierzoet dreigt te maken. De stem van Cohen maakt echter veel goed, en in het tweede nummer Because Of – dat al een stuk minder glad klinkt – bekent Cohen meteen: ‘Because of a few songs/ wherein I spoke of their mystery/ women have been/ exceptionally kind in my old age’. Kijk, zo kennen we Cohen weer. En het wordt alleen maar beter. Met folk heeft het allemaal weinig te maken, des te meer met jazz, Weimar-cabaret en theater, en wat is het weer mooi. En natuurlijk gaan veel van de teksten over vrouwen, maar in On That Day bezingt Cohen op Dylan-achtige wijze (ten tijde van Oh Mercy wel te verstaan) de gebeurtenissen van 11 september: ‘Did you go crazy or did you report/ on that day they wounded New York’ gevolgd door het prachtig op muziek gezette gedicht Villanelle For Our Time van Frank Scott. Zelfs een niemendalletje als het titelnummer valt op z’n plaats, zeker wanneer gevolgd door hoogtepunten als To A Teacher en het op een Canadees volksliedje gebaseerde The Faith. Als toetje volgt dan nog een live-uitvoering van Tennessee Waltz. Cohen mag dan zeventig zijn, in deze vorm kan hij nog jaren mee.
