Tindersticks zanger Stuart A. Staples bleef op zijn vorige soloplaten dicht bij het geluid van zijn band, maar kiest op Arrhythmia voor een duidelijk andere weg. De plaat bevat vier experimentele tracks, die goed zijn voor een uur muziek. De herkenbare zang van Staples biedt enig houvast, maar de laatste track (die een half uur duurt) moet het doen zonder vocalen. Op Arrhythmia regeert het experiment, maar op een gegeven moment komt de schoonheid boven drijven.
