De nieuwe Panic! At The Disco had, net als voorganger Death Of A Bachelor, ook als soloplaat van frontman Brendon Urie aangemerkt kunnen worden. Hij is namelijk (na vele wisselingen) nog het enige overgebleven lid van de originele bezetting. De sound van het zesde album ligt in het verlengde van Death Of A Bachelor, waarmee Brendon nog een paar stapje meer afstand neemt van de gitaargedreven muziek waarmee de band ooit bekend werd. Het resulteert in een hele fijne plaat met zeer aanstekelijke hooks die je binnen no-time meezingt. Dit is wellicht ook te danken aan Brendon’s rol in de musical Kinky Boots. Panic At The Disco klinkt nog theatraler, nog meer glam, nog meer pop, nog meer Brendon Urie’s ego dan ooit tevoren en dat bevalt mij wel! Benieuwd geworden? Het liedje High Hopes vat de sound van de plaat perfect samen. En die High Hopes maakt Brendon met deze plaat meer dan waar!
