Eigenlijk had Peters een jaartje vrij willen nemen na Blackbirds, haar vorige album, waarmee ze een (voorlopig) hoogtepunt in haar muzikale carrière afleverde. Maar in 2016 stierven zowel haar moeder, twee vrienden als haar hond en werd Trump tot president gekozen. De enige manier om daarmee om te gaan was het schrijven van nieuwe liedjes. En opnieuw bewijst Gretchen dat ze een meester-songwriter is. Laat ik voorop stellen dat dit niet hét hitalbum van de komende zomer zal worden. Daarvoor is het materiaal van deze singer/songwriter te zwaarmoedig, ook nu weer. Maar deze liedjes zijn werkelijk zo mooi dat ze je bij vlagen de adem benemen. Een van de allermooiste liedjes is The Show, een autobiografisch nummer over het leven van een reizende troubadour, met zo’n prachtig gitaarmotiefje waar Peters een patent op heeft. Muzikaal is het ook dik in orde, niet te overdadig maar effectief, zoals de prachtige slideguitar-bijdragen van Jerry Douglas.
