BADLY DRAWN BOY

Je kunt je gemakkelijk vergissen in Damon Gough/Badly Drawn Boy. Van die mollige mafkees met zijn gebreide muts die zich tijdens optredens zo knullig kan gedragen, verwacht je niet die veelzijdigheid, productiviteit en dat onweerstaanbare gevoel voor melodie. Maar om kort te gaan: One Plus One Is One is, net als zijn vorige drie cd's, een zeer overtuigende popplaat. Anders dan voorganger Have You Fed The Fish? is het minder een potpourri van stijlen en is de sfeer nogal folky en melancholiek. Dat zal er wel mee te maken kan hebben dat de plaat is opgedragen aan zijn gesneuvelde grootvader, een overleden vriend, aan Elliott Smith en aan Joe Strummer. Songs als This Is That New Song en Easy Love grijpen duidelijk terug naar Nick Drake en Life Turned Upside Down en Takes The Glory zijn ook best treurig. Maar Badly Drawn Boy is niet voor een gat te vangen en anders dan geestverwanten Eels laat hij zich niet verleiden tot somberen. Year Of The Rat en Holy Grail zijn bijvoorbeeld vrolijke -om niet te zeggen hilarische- musicalsongs, inclusief kinderkoortje. Verder zijn er een stel fraaie pianosongs a la Ben Folds (Another Devil Dies, Logic Of A Friend) en het opgewekte Four Leaf Clover. Een vakman, die Gough.