Met het debuut Black Magick Boogieland wist het uit Amsterdam afkomstige Death Alley drie jaar geleden grote indruk te maken. De groep combineert invloeden uit de (jaren zeventig) hardrock, protopunk, spacerock, psychedelica met af en toe een scheut heavy metal tot een opwindend geheel en verpakt dit in ijzersterke nummers. Afkomstig uit bands als het fameuze The Devil’s Blood en Gewapend Beton zijn de bandleden dan ook zeker geen groentjes te noemen. Op deze opvolger zijn zanger Douwe Truijens en gitarist Oeds Beydals overgebleven en is de ritmesectie van Dennis Duijnhouwer en Ming Boyer vervangen door Sander Bus en Uno Bruniusson (Black Salvation, Procession). Deze wisseling heeft echter niet voor een moeilijke bevalling gezorgd. Integendeel, de band lijkt op Superbia juist nog wat meer los te gaan en zoekt tevens meer het avontuur op in lang doorklokkende songs als opener Daemon, Feeding the Lions en de monumentale afsluiter The Sewage.
