Dit keer geen plaatvullende epics, aanzwellende synthesizers en gitaarsolo’s. Zelfs God en Jezus ontbreken op de nieuwe cd van Neal Morse, al jaren het boegbeeld van de (gelukkig) onuitroeibare progrock. Eerstgenoemden worden bij de thank you’s wel weer opgevoerd als de ultieme inspiratiebronnen maar dat geldt voor alles wat de Amerikaan doet.
Life And Times is een ‘klein’ album, met twaalf nummers, zonder één misser, tot in de puntjes verzorgd, bijna geheel door Neal Morse alléén bedacht, volgespeeld en geproduceerd. Hij toont zich op Life and Times een geroutineerd singer-songwriter bij wie het heilige vuur nog lang niet is gedoofd. Of hij nu een lief en ontroerend liedje aan zijn vrouw richt die hij on the road mist (Selfie In The Square) of dat hij zich waagt aan blue-eyed soul (Wave On The Ocean en You And Me And Everything), het niveau is hoog en het resultaat fraai. Neal Morse geeft Phil Collins ettelijke keren het nakijken op Life And Times..
Net op het moment dat je denkt dat het misschien wel allemaal wat braaf is, komt hij binnen met het zeer aangrijpende, gewaagde en taboe doorbrekende He Died At Home, een akoestische ballade over suicide in het leger: “But William didn’t die in the combat zone, he died at home”
