Satriani draait alweer een flink aantal jaren mee en leek de laatste tijd zijn aandacht wat te verspreiden door naast solomateriaal en optredens onder de G3-vlag ook aandacht te besteden aan Chickenfoot. In deze band speelt ook Chad Smith, in het dagelijks leven drummer van de Chili Peppers. Smith nam op zijn beurt zijn goede vriend Glenn Hughes, die overigens alleen uitstekend bass speelt (Headrush!) en niet zingt, mee. Dat Satriani kan spelen weten we, maar door deze ritmesectie krijgt What Happens Next een heerlijke feel, die enerzijds neigt naar een klassiek powertrio en anderzijds echt met beide benen in het heden staat. Satriani excelleert zonder het songmateriaal uit het oog te verliezen. Overigens is dit altijd al een sterk punt van hem geweest. De plaat is toegankelijk en had hier en daar zo voorzien kunnen worden van vocalen, waarbij opgemerkt moet worden dat je die zeker niet mist. Het geeft veel meer weer dat Satriani denkt vanuit liedjes in plaats van de trukendoos. What Happens Next is dan ook een fraaie, volwassen plaat geworden, die door deze relatieve eenvoud waarschijnlijk een lange levensduur heeft.
