Thom Yorke’s werk en kwaliteiten zijn inmiddels breed uitgemeten en bejubeld gedurende zijn loopbaan met Radiohead. Met zijn falsetto stem en eigenzinnige muziek heeft hij zichzelf en zijn band inmiddels een eigen hoofdstuk bezorgd in iedere zichzelf respecterende muziekencyclopedie. Maar er is altijd ruimte gebleven voor eigen uitspattingen en projecten. Na The Eraser (2006) is er eindelijk weer een nieuwe soloplaat. Net als op The Eraser vormt de elektronische muziek de hoofdmoot Tomorrow’s Modern Boxes, een geluid dat onmiskenbaar doet denken aan Radiohead. Het heeft geresulteerd in een meeslepende soundscape met een sterk lyrische en melancholische kleur. Ook de dromerige en metaforische teksten maken het er alles bij elkaar niet zo toegankelijk op. Maar de aanhouder wordt beloond, want nadat de informatie met enkele luisterbeurten gecategoriseerd is resulteert een uiterst boeiende plaat. Misschien dat de Radiohead leden voor de hier en daar nodige diversiteit hadden gezorgd, het genie en vakmanschap van Yorke is er niet minder om.
