Net toen we dachten dat we het wel zo’n beetje wisten met die tweemansbandjes (White Stripes, Sleigh Bells, Death From Above 1979) was daar een jaar of drie geleden ineens dat indrukwekkende debuut van Royal Blood. Loodvet en modderzwaar, met precies de goede riffs, groove en songs. Nu zou je denken dat bij plaat nummer twee de verrassing er wel af is, maar dat is maar voor een deel zo. Immers, wat bassist/zanger Mike Kerr en drummer Ben Thatcher ons voorschotelen is een flinke stap vooruit. Royal Blood klinkt directer en volwassener dan op hun debuut. De twee jonge honden van het debuut zetten hier een superstrakke, geoliede rockmachine neer. Minder garage, meer glam en nog steeds hard en heavy. Als we Royal Blood nu moeten plaatsen, is het tussen Black Sabbath (de riffs), Arctic Monkeys (de catchy songs) en Queens Of The Stone Age (de sound). Doordat de songs stuk voor stuk beregoed in elkaar zitten (niet alleen heerlijke riffs, vooral ook pakkende liedjes), houden de heren de aandacht moeiteloos tien nummers vast. Op het puntje van je stoel, of jubelend in de lamp, waar je zin in hebt. Dus nee, op dit tweemansbandje zijn we nog lang niet uitgekeken. Sterker nog, met How Did We Get So Dark is Royal Blood een van de origineelste en belangrijkste rockbands van dit moment.
