2008. Tijdens een reis door Australië, Nieuw-Zeeland en enkele landen in Zuidoost-Azië is mijn, jawel, mp3-speler in die periode mijn beste vriend. Het aangrijpende titelloze debuut van Fleet Foxes staat erop en maakt de nodige reismomenten nog specialer dan ze al zijn. Zanger en compositorisch fenomeen Robin Pecknold is het brein achter de band en betovert keer op keer met nummers als He Doesn’t Know Why, Your Protector, Tiger Mountain Peasant Song en White Winter Hymnal. Bloedmooie indiefolk vol snaren en strijkers, ijzersterke vocalen, perfecte meerstemmigheid en tijdloze melodieën. Drie jaar later volgt het schitterende Helplessness Blues. Vlotter en uitbundiger dan haar voorganger, maar minder iets minder allesomvattend. Nu, liefst zes jaar later, is daar Crack-Up. De eerder uitgebrachte single Third Of May / Odaigahara was met zijn epische pianopartijen, elektrische twaalfsnarige gitaren en strijkkwartet meer dan hoopvol. Opener en drieluik(je) I Am All That I Need - Arroyo Seco – Thumbprint kent tempoversnellingen en gedaantewisselingen, doch zuigt je direct mee in het gedachtengoed van Pecknold. Cassius en Naiads, Cassadies en Kept Woman zijn daaropvolgend rustiger van aard, maar fraai harmonieus. Als altijd. Wat kan muziek mooi zijn. Ook het tweede deel van Crack-Up houdt gemakkelijk stand. Fleet Foxes is terug. En hoe!
Tracks
Disc 1
1. I Am All That I Need / Arroyo Seco / Thumbprint Scar
